دشت لاله ها...
میخواستم بگویم که تو ستاره ی سهیل منی،ولی چگونه بگویم تو چه باشی چه نباشی،یادت اینجاست و من هرجا تو باشی قلبم آنجاست... *** هیچ وقت به این که دوری تا این حد طولانی شود فکرنکرده بودم... حجم قلمم هرگز به اندازه ی بغض نبودنت نیست...اما پررنگ تر از همیشه برایت نوشته ام... نمیدانی دل همیشه نازکم،چطور زیر بار نبودنت شکسته... . . دلم برای هم صحبتی با تو... درجاده ای که در درسیاهی شب... با ستاره ها و کوه ها و ماه... و بادی که میوزید عاشقانه شده بود... تنگ شده است...
نوشته شده در پنج شنبه 91/12/3ساعت
10:25 عصر توسط دشت لاله ها نظرات ( ) | |
آخرین مطالب
Design By : RoozGozar.com |